Güllerin Ve Benim Efendim

'Her şeye güzellik katan asaletinizin adıyla efendim;
Ruhumun ardınızda kalan yanıdır bu nağme...'


Hoş geldiniz efendim
bugün sizi gördüm
buğulu bir camın arkasında
önce özleminin iz düşümü sandım
her baktığım size gülerken
ardından küstü sonunda
soğuk güneş
anladım ki hezeyan bitmiş
ve sizsiniz sonunda
melek sancısı çeken çocuklar gibiydim
sustum
ve öylece gülüş oldum
belli belirsiz gözlerinizde
umutla...

Güller efendim...
güller de secdede bugün
benim gibi...

Ya kokunuz efendim
ya asaletiniz sarıyor bedenimizi
temaşa neye bedelse nazarınızda
buyurun efendim
biz orada açarız
siz nereye bakarsanız....

Şimdi zaman pranga mahkûmu
bir an daha siz olsun diye
bekletiyorum...

Öyle çok özlemişim ki sizi
hasretimi gidermek için
yalnız size bakarken
lal mutluluğunu
kelepçeliyorum dudaklarıma
ki;
gözleriniz bana yeter
mutluluk için efendim...

Yine yıldız düştü gün ortasında
ve yine takvimlerde adınızı çizdim
kenar-ı mahşerinde yansam bile
bir sonraki gün düşümüne dek
yokluğunuzun
elimdeki güllerimizle
susacağız efendim...

Diyar-ı Asil'de
bir köle
ve güller
bekliyoruz
asil ruhun incisini
gözümüze
gönlümüze
düşeceği günü
her gün bugün gibi
bugünse
siz gibi güzel olsun diye efendim...

Varlığınızla şeref verdiğiniz günün ve gülün adına
Hala bana verdiğiniz ismimde saklıyorum incinizi efendim...


14.02.2013 / Şair-i Gülhan...162