Güllü Anaya Dalım Kırılmaz

Anam!

buralar salkım saçak

kaç acı palazlandı

murada eremeyen

gelinler gibi/

dile pelesenk olmuş

acılar öbek

öbek/

önde dağ gibidir Ana

kapı ardı gülüşleri eskimiş

sandıktaki kanaviçeler

güvelere teslim

yaşmak olmuş

gözden süzülen

acılar...

geçer mi bilmiyorum

karşı sokağa sinmiş çocukluk

biter mi sokak lambasının ışığı

acıları savurmuş harmanda

zalim çengel yabalar

avuçlarda kaç kına

kaç ağrı damarlardan

kalbe...

kızma bana;

Güllü Anaya

dalım kırılmaz

bu bağlar

gazel döker ona

bu yemişler ona

al

al

kaybolmuş adetlerin

dilinde hor görme beni

çok görme bu saygı nöbetini

öp alnından tüm anaları

analar adam eder adamı

yağmurlar adam öldürmesin...