Gülme!

Kör müydü aşkın gözleri?
Varmıydı ki aşkın gözleri?
Derin bir sigara misali çektim;
Yalan sözleri.
Yolcuyum bu yolda,
Karanlık görüyorum her yeri.
Gülme sen,hayata gül!bana gülme!
Bir gülüşün alevlendiriyor külleri.
Bir bilsen nasıl yakıyor beni,
Seni sevdim seveli.
Gülmedim ben gülmedim.
Önce bir ateştin;
Kömür misali yaktın,
Sonra kül oldun ve hala yakıyorsun.
Yakarmıydı ki kül olmuş ateş?
Geceleri gönlümden kopan ah,
Gündüzleri günüme güneşsin.
Unuttum desem bile yürek unutamıyor,
Kahrolası bu beden;
Yalandan da olsa sırıtamıyor.
İnsan kendini atar mı kora?
Yakıyorsun beni sevmemeliydim seni.
Ama seni görünce yelkenler fora.
Değişmez bu bahtım sen varsan hep kara.
Varlığında .yokluğunda yara.
Hem aşk hem dertsin bana
Eğer varsa;
Aşkımı satın alabilecek kadar para
Namerdim girmessem karatoprağa...