Gülmek İstiyorum Koştura Koştura Bir Çocuk Oyununda

Gece soğuk

Ölüm soğuk

Tenimi yakan kurşun -tarifi imkânsız -ve fakat- felaketin diğer adı-

Kör, sağır, dilsiz

Işık kadar hızlı…/ dünya kadar ağır…/ ve cehennem kadar sıcaktı…

Zaman dondu

Kanın akışı durdu

Işığını kaybeden ölü bir yıldız

Ninnisiz kalan beşik

Ve sabaha çıkamayan yaralı bir gece gibi

İçimde soğuyup kaldı kurşun…

…ve ölüm; “bıktım” dedi “üstüme çiseleyen kandan

Yoruldum artık;

Bitmeyen savaşlardan, göçlerden, karanlıktan

Ve karanlıkta yankılanıp duran çocukların korkunç çığlıklarından

Ve dudaklarında milyonlarca kez nefessiz kalıp kalıp

Teninde buz gibi soğumaktan insanların

…Ve her gün… Ve her gün… Ve her gün…

Bir dağı sırtlar gibi yükünü sırtlayıp taşımaktan ölümün…

Ebe olmak istiyorum

Evet, evet… Ebe olmak istiyorum

-El ele tutuştuğum ve koştura koştura gülüştüğüm-

Sevinçli bir çocuk oyununda

Hayatı ebelemek

Ve yeni baştan doğurtmak için yaşamı…”

“evet, evet… Bende gülmek istiyorum” dedi -her gün ağlayan çocuk-

“bende gülmek istiyorum-koştura koştura- bir çocuk oyununda

Çocuklarla el ele…”

Ocak 2019