Gülmek Sana Yakışır

Bugün bakıyorum o burada değil,

Yalnız kalmış farkında değil.

Bir boş bir dolu gidiyor,

Sürekli değil,ansızın geliyor.



Yalnızlığın temeli şudur ki,

Donup kalırsın bir an ki,

Hayat döner etrafında,

Sen olursun öyle bir garip ki.



Haftanın sonuna geldikçe

Geçmiyor bir türlü zaman;

Umduğun gelmeyince

Gülmüyor bir türlü siman.



Silgi tozları gözümün önünde

Söyleyemem ki ben.

Anlamıştır artık,duymuştur benden...



Gülmekteyim şu an,bakmaktayım boşa,

Konuşamam ki ben,o sessiz anda.

Kızarım kendime,ağlarım kendim,

Yine söyleyemem susar dinlerim.




Söylemek isterim,bir türlü söyleyemem

Biraz ağlar,biraz gülerim.

Yoksa ben kalpsizin biri miyim?

Düşünürsen Ey Dost! görürsün gerçeği,

Olursun bir Gece Şairi.



Dinlemiş gibi yapıp durma,

Sessiz ol duy sesini.

Odaklan o anda,şimdi tam zamanı,

İşte tam o anda utan ve boz kendini!




Giremezsin bir türlü içlerine,

Söyleyemezsin bir türlü düşüncelerini.

Nedenini bilmezsin,söyleyemezsin gerçekleri.

Bir söylesen,bir söylesen kurtulacaksın belki.

İçin rahatlayıp, huzura ereceksin.



Şimdi sen,EVET sen okuyan kişi,

Biliyorum sensin ve anladın düşüncelerimi.

Gelmeseydin,gelmeseydin bilemezdin belki,

Bırakmasaydın o güldüğün dakikaları,saniyeleri...


Anladıysan şiirimi bana susmak düşer,

Sana gülmek yakışır,ağlaman beni üzer.