Gülsün G/özlerin İçime

gözlerimin şevkini
gün görmemiş baharınla
mahkum olan umutlarını
alacakaralığın gök mavisi unuttu

acılar diyarında bir gölge oynunda
ölümden öte hainliğin hazin öyküsü
bütün yaşamın acı tatlı bahçesinde
duvar dibinde gölgemizle sevişirken
umuda yol k/açardık

yalnızlğım sana b/akıyordu
her seferinde kokan yollarına
pecburde olan gül kurusu s/andığımız
her seferinde sana sayıklardım
nefes aldığın uykumun rüyasına

uyanınca bir çeltik sözümü anlatırken
umut gülüşlerine yüzüme vurulan ışığında
duvar dibinde üsülce öpüşlerine k/anardım
yansıyan endamın görüntüsü...
bir hayıra delalet değildi
gülüm!

gönül yorgunu tutkunluğuna
nar ağacına akan sulara
bir bakış görüntüsü yürek dolusu
bir gülüş bıraktım

damla damla gözyaşım
gamzeye kayan sular gibi
görüntü berraklığı aynalarım
endamına yok s/ayıldı

her gülüşüne hayran olduğum
acıya gülümseyen dilber..
gülsün gözlerin içime

yol alırken
nehir misali akardım
yüreğim akan suların göl denizi
sana olan ilham kaynağımdı

çölde uçan çiçek kadar sulardın
yüreğimi bir damla suyla
hergün ışığınla bana bakan yüzüme serpilirdin
her göz göze geldiğin vakit

lakin!
nazara gelmeyen bir d/okunuştu
gönül zincirine b/ağlarken
sevdiğine özlem hasret salarken
ölümüne özledim
senli yarınlara...

düş sardım gönül defterine
içime gülen g/özlerini..
gönül zincirine b/ağladım

03*Aralık*11*Karataş