Gülücük Kuşları

Şimdilerde bir kahinin içinde sessizce uyuyan,
doğmayı bekleyen duasız intihar şiiriyim.
'' Babama ve Süt Çocuklarına ''



Babasızlığıma






I-




yedi kapıdan geçtiğimde sus kuşları
kentin dilsiz bulutlarından düştü
ey imamesi bozuk otuz iki dişimin merhamet kapısı
varla yok arasındayım kaburgam delik deşik



gündüzlüğüm hangi vakit babamın
karın doğuşunda var olacak
Ya H û



dilimde sadık bir es dua
siyah kuşlar etimden koparak uçtular kent dergâhımdan
üç kere öldüm üçünde de tenime kar soğukluğunda
dip uçurum kurşunları saplandı
serçeler alın yazımdan parça parça edilip
bırakıldılar suyun yüzüne
s
u
ağladı



dudaklarımı çivilerle ördüler kahpe emperyalizm düşesleri
ironi masallara mülteci bir bebeğin cansız görüntüsünde
sahte ağlayış kadraj manyaklığı bu yüzden
ölüm ısırığı kalakaldı avuçlarımın çenesi çekilmişliğinde
uyanasım
y
o
k



II-



korkular çürümeye bırakılmış bebekleri eritiyor
gergefinin çiğ sütünden emziriyor korkusuzca
fahişe satış tenini
ve göbek üstünden düşen ceninler
doğum koltuğundan uçurum kanına intihar ettiler
cihaz kalbimin şalterini kopararak



arzın çocuk melekleri karanlık çarşafın içinden düştü
göğü üç kez katlayıp yere serdiğimde
ardından
süvari kılıç yüzleri uçurdum ağzımın dikişli dil saçlarına
çaprazlama viyolonselin tellerinden parmaklarımı kesip
terse yatmış bir soru işaretinde
tüm gülücük kuşlarını yedim
yeryüzü öldü



şükür kuşları tek tek intihar nöbetlerinden kalkıyor
cehennem akıyor sağır âmâ varlıkların mahşer kalkışlarına
kehanet dörtlüsünde ezberci bekçinin k a n kitabı



III-



içimde binlerce yırtılıp atılmış sübyan cinayetleri
aklımı kurcalayıp ellerimi kayıp bir kentin kucağına saldım
Babil'in asma bahçeleri artık su vermez oldu damar iplerime
kalbimi yerinden deşip çıkardığımda
avuçlarıma mezarladığım x raporları da silindi



IV-



kalbim atmıyor
kuşlar kanatları yerine
dönüştürülmüş kemik taşıyorlar
derime gömüyorum
yüzyıl Araf'ında tüm üryan ölü etlerini



V-



çocuklar yerden gökten yok oldular
yüzümü zikir kasım sokağına diktiğimden beri
ö l ü y ü m
yüreğimin ölüsünden kalkan gülücük kuşları
öpün kalbimin senfoni cenininden
viyolonsel neden hâlâ uyanık B a b a







Gülücük kuşlarıyla var ol,
yaka kalbimde.






Lösev
Duisburg
'' Son Dem ''