Gülüm

Kar, boran, tipide geçti ömrüm
Ayazdaydım üşüdüm
Bir tek gözlerinde doğan güneş ısıttı gülüm




Belki bir gün rüzgârın kanatlarında gelirim
Bir güvercin olur pencerene konarım
Özlemle dolup taşar ana yüreğim
Yüküm sensizlik
Yüküm taştan ağır
Yokluğun kan doğradı aşıma çift uçlu bıçak




Yoksulluğum sana
Hasret dedikleri büyüdü
Kursağımda yığın
Boğazıma attığım kaçıncı düğüm
Saymayı unuttuğum gülüm