Gülüm! Sana Ağlıyorum

Bu gün ne yağmur ne de güneş var
Kömür karası yalnızlık yağıyor gökyüzünden
Ellerim ceplerimde kaldırım taşlarını sayıyor gözlerim
Bir iki üç ve arkasından sen, sen...
Sen oluyorsun gözyaşlarımda
Sokak köşesinde bir dilenci ağlıyor senin için
Belli ki o da seni tanıyor
Ellerini kaldırıp tanrıya
Dualarımı gönderdim ona üzülme diyor
Ben ağlıyorum, o ağlıyor
Tüm şehir ağlıyor sanki ardından
Duyanlar duymayanlara anlatıyor
Gidişini, terk edişini bu şehri, bu dünyayı
Gerçek âleme gidişinin sebebini
Ve son yolculuğunun gözlerindeki kalışını
Sensizlik şimdi sokak, sokak dolaşıyor
Bir düğüm ki boğazım da şimdi çözümsüz
Yutkunamıyorum göğsüm daralıyor...
Gülüm! Sana ağlıyorum!
Yağmurlar yağıyor yine yüreğime Düşgezginim...



Esenlikle ve sevgiyle... Melekler öpsün yüreğinizden..

Dila Emral AYDIN
İZMİR KARŞIYAKA
13 EKİM 2009