Gülümse

ülümse, Bazen hayatın getirdiklerine,
bazense ağlayışlarına, yakarışlarına
. Ölümünü düşün sonra can verişini,
tükenişini, son nefesini verişini..
O an duyduğun huzuru düşün, gülümse azrail'e.
Hayatta hiç başarısız olmamış gibi gülümse geçmişine.
Geleceğine sövmüş bir çocuk gibi,
sigaranın son nefesinden çekmiş gibi,
asi bir gerillanın zafer kazanışı gibi gülümse hayata.
Sana hayatın her şeyi fazlasıyla verdiğini düşünerek hiç bir şeyin eksikliğini hissetmeden gülümse.
Bir sürprize uğramışsın da çok mutlu olmuşsun gibi gülümse.,,,,,,
Ben giderken gülebiliyorsan, gülümse.
Ben ağlarken sen gülümseyebiliyorsan, gülümse.
Ben bitmişken sen var olabiliyorsan,
ben isyan ederken sen kahkahalara boğulabiliyorsan,
benim öldüğümü bilerek sen var olabiliyorsan,
ben ölmüşken sen yaşayabiliyorsan,
ben can evimden vurulmuşken sen taç mahaller yapabiliyorsan,
ben üşürken ayazda sen rahat oturabiliyorsan şöminenin başında
ve ben sana olan açlığımdan sen tok kalabiliyorsan
ben yarların kenarındayken
sen koltuğunda sere serpe oturabiliyorsan
beni düşün,
gülümse. Gülümseyebiliyorsan,
içinden geliyorsa ve beynin buna el veriyorsa,
kalbinin atışları yavaşlamıyorsa,
içine sonsuz bi hüzün hakim olmuyorsa,
gözlerinin önünde bir mazi canlanmıyorsa ve sende ölmüş birini görmüyorsan gülümse..
Çünkü ben sende öldüm o gittiğimde, gülümse için hazmediyorsa...