Gülümse

Bazen bir kelime en büyük şiirdir
Biri gelir methiyeler düzer
Anlatırda anlatır
Ne çare
Biri gelir gülümser
Özledim
Özledim der...

Yeterki sev..

Bende
Özledim seni
Dudaklarına sinmeyi
Kokunu içine çektiğim vakitleri geriye istiyorum
Kanına giren beyaz şarap olmak
Ruhuna işlemek
Bedenine akmak istiyorum.

Seni...
Ellerime dolaşan saçlarını
Omzuma düşen başını
Şehvetli,tutkulu aşkını istiyorum.

Kadınımı...
Geceden şafağa yolculukları
Kollarımda uyandığın sabahları
Güne merhaba dediğim gülümsemeni istiyorum.

Özlem...
Nasıl kuşatmış etrafımı
Senden korusun diye inşa ettiğim surlarımı
Yıkıldık!
Yıkıldım!
Senden ayrı
Sabahın kör vakitlerinde
Rüyalarda,şarkılarda yıkıldım
Keman sesiyle vurdular
Dilinden düşmeyen türküyle vurdular
Seni yanımda sandığım
Dudaklarına dokunmak için uyandığım o anla vurdular.

Yoksa!
Yoksa ben hala büyümedim
Sen de bir masal mısın?
Annemin sesinden düşen
Sonu gelmeden yorgunluktan uyuduğum
Düşlerde kavuştuğum bir canan mısın?

Söyle!
Hasret düşmedi mi yüreğine
Senin için yazdığım şiirler tutunmadı mı ezberine?
Kelimeleri üzerine örtmedin mi?
Mısralara başını koymadın mı?
Kıyılarda
Köşelerde
Benim için bir kelime saklamadın mı?

Gülümse..

De..

Özledim de...

Özledim
Ben çok özledim.