Gülümse Be Gülüm

Şehrin üstüne düşerken akşam karanlığı.
Belli belirsiz yüzümde günün yorgunluğu.
Hayalde etsem koynuma dayamış omzunu.
Resimlerimize bak ta gülümse be gülüm.

Yürürken yola düşen yapraklardadır kokun.
Gözlerin rengi olmuş zamanla yeşil yosun.
Ebruların desenlerinde şekil olunca.
Dalgaların köpüğünde gülümse be gülüm.

Yağmur damlacıkları saçlarından inerken.
Gözünü nem alır bakma kar tanelerine.
Bakarsın yukarılara sisler dağılınca.
Gökyüzünün mavisinde gülümse be gülüm.

İnsanı hüzünlendiren iş de bu mevsimler.
Tutuşmuşlar el ele ormanda sevgililer.
Ağaçlara kazınmış isimleri harflerle.
Sonbahar yapraklarında gülümse be gülüm.

Beklerken seni bu halde, ölüm götürürse.
Okursun şiirleri mevlidime gelirsen.
Beyaz mektup verecekler üstünde adın.
Tabutuma bak ta acı; gülümse be gülüm.



Beyas 14-11-2009 Çorlu