Gülümse Kaderindeki Bir Aldanışa

eşkiya dolusu iç çekişmelere
kadeh kaldırıyorum şimdileri
yanlış yollara giden gölgelerimi sayarken
gülüyorum artık yüreğim

vaatlerden sıkılırcasına
salkım sacak yalanların
aldanışına
kör oyunlara
topal tilki gözyaşlarıına yanıt vercek kadar büyüdüm
gülümse...

ne biter ümitler
ne tutulacak el biter
ne yarin dokunulmaya kıyılmayan elleri
sülietinde kaybolan yarınlara
çentik çentik
kazınıp gider en derinlerinde
kalan kuytu yaralarına tuz biber olucak kadar
melankolik gülümsemenle
sırıtırcasına

şeker kavanozuna dalan çocuk gibi
sinsi kurnazlıkla
al-açık günahları paylaşabiliyorsan ki
gülümsebiliyorsan umarsızca
kaderindeki yalan yolcuya
inanıp inatla sarıp sarmala
yeni gelen baharın
fesleğen kokularıyla...