Gülümsemek Sonsuzluğa

sessizliğim!
korkutur karanlığı
yalın ayak arka sokaklardaki
yanlızlıklar gibi
göğün en heybetli anı
sarar beni sonra
ve mavi bir gökyüzü hasretine
dalarım.

avuç avuç
haykırır sevdalar bana
ardımdan baka kalır öylece
onca yaşantım
ve durgunluğum
ürkütür ölümü
yeni bir hayata
kalmaz mecalim.

olması gereken ve gerekmeyen ne varsa
düşünmeden
bir güvercinin kanat çırpışı
narinliğinde
küçücük bir tomurcuğun
en saf halinde
ve berrak bir yudum suyun kıyısındaki
hasretliğinde
gülümsemek sonsuzluğa
belkide.....


a.a.