Gülüşlerin Don Tutar

Kimseler bilmedi
Anlamak istemedi
Oysa
Bahar yüklüydü dallarım kırıldı



Kendimi hapsettiğim
En büyük mahpusumdun
Firarisiyim sevdamın
Yüreğinin kıyısında
Uçurtmam tel örgüye takıldı
İpi sende
Ya kurtuluşumsun
Ya da vakitsiz ölümüm



Kuytusuna saklandığın her gece üşüttü
Ve
Yüreğim dondu
Kanım çekildi



Boş ver
Gülmek bir cevher
Her çehreye yakışmıyor
Yakıştıramadığın
Zaten
Emanetti



Şimdi
Var git
Kıyamam
Yüreğimi bocalasam avuçlarına
Aklın durur
Kanın titrer
Üşürsün
Gülüşlerin don tutar