Gülüşlerin K/alsın İçimdeki G/özün
Dün bugündü
hep bana kalan mavi gökyüzü kadar sonsuzluğum
sendin bana umut ışığım aydınlatan yüzümdün
umut bazen yokoluşun adıydı
yokluğun varlığına k/alışın sonu muydu
bir tek şey vardi yaşayan gerçekliğin
yoksa yüreğe dayanan tomurcuk taşların çicekleri
hep ölüm ölüp yaşayan dirençlerin hikayesiydi
yol bilen yoldaşın yoluna ser koyanların öyküsü
maviliğin göze gelen menziline dursam
mehabeti yoktu sana kalemin sancılı uçuk muçuk sözlerin
gözler yalan anlatılan sözlerin yemine dayansın
bu iş zor be....
ister sanal realine de koy gitsin çüvallar dolu yalan dolan
zaman kalan sır vermeyen kapan çöle savrulan gözyaşları
Leyla'sına kavuşmaz Mecnun misali deryalarda
deniz yolları okyanusları aşan yüzücüler gibiydik
kimbilir
an gelir dünyalar kadar gönül sarhoşu
gülüşün kalır gönlümün tellerine
sebetleri heybeler dolusu çicek gülüşlerine kanar
inanılmaz sırler ardında
zor be gülüm
ne çizsen kurgulu film çevirisi
okunamadı aşkın darası yollar revan gülüm
sayılı dualara amin demek gibi
hep oluruna bırak gitsin yaşasın yeni baharlar görsün gözlerin
nerde takılırsa nereye devirlirse olmayan dualar da var bulutlar arasında
mavi gülüşlerde bir güneş doğar dağların ardında
ne gülü ne tikeni sevmez gönüllerin ahından geçme
zor be gülüm
zamana uçurumlu kıyılardan yol alıyoruz
her ima etme desende kar kalan gülümseyen b/akışın
b/ak gözüm
görmüyor ölüler nede pazar da semiz otunu görmüyor gözlerini
bize yetisi yüreğinde kalan kırbaçlı bahar çicekleri
korkmuyorum artık seni sevmekten gülüm
zorda olda seni sevmek bir bahar yaşıyor içim senle
içimde olan her anımındaki acı tatlı z/amana
sen beni sana kaldığım kadar güzelsin
gülüşleri k/alsın
aşkın güllerine kokusu g/özlerin
15*12*12*Karataş*