Gülüşlerini Öpesim Geldi

İnan ki
bazen uçarım mavili düşlere
bazende karamsar umuda düşer rüyam
ve İnanmadım dost inanmadın

her gün yol yolak sorsam
arasam gönül kuşu nerde desem
adın yazılı gördüğüm tüm kapılarda
hangisini açmaya kalksam anahtarı değişmiş
açtığın cennet kapısı mı yoksa derman yarası dertler mi
işte onu kestiremedim dost

adın düşümde uçarken dalıyorum sensız denizlere
deryalar sarıyor tüm gönül yorgunu gülüşlerimi

her baktıkça toprakta kazılmış halde düşünürsün
ruhum gül kokan çiçeğin gül pepmesi s/ay

sen inanmadın bir çekirdeğin yarısı kadar yere gömülen tohum yaralı
uzayan bir kış mevsiminde baharı geçerli s/ay

yaşarken ölümüne öpsem gözlerinden
sana doymam
sevdama doymam be güzelim
yaşarken yaşamın eceli say

babam derdi vicdansıza düşme
''tar nar eder gönül defterini....''
sevdana yağmur taşı ekler rüzgara savrulur
yazlızlığına kar saylır sevda hasreti

artık sözüm inanmazlara değil gün olur neler olur
devri alem seyrana döner
benim gönlüm dönmeze kalır gider yol bitmezin kahrından
ölür ölür dirilir sevdam yaşarken hayata bakar

güneş doğmayan sabaha düşler sardığım
şimdi senle yaşarken yalnızlığım
hasretine bir heybe doldurduğum umuda yolcu

ben bir divane yolcuyum
sen dilenci say istersen al kaçkulumu sar boynuna
üşümesin gönül kuşları gürbetin acı düşleri

bakmayın güldüğüme
bakışlarım iki göz arası ya var ya kadar yok sayma
hüzünlere kalışın zamana küstümü dostum
ne zaman nede güzelliğin kalır yüreğimin denizinde
birazda gül kalışım olsun gülen gözlerine

neşenle kaldığım günlerde
gülüşlerini öpesim geldi her sabah uyanınca

13*03*13*Karataş*