Gülüşünü Kalbe Gömdüm

Sensiz olamamak için taşırım başımın üstünde güneşi,
Çünkü sensiz olamamaktır, benim hayat içinde oksijenim,
Seni görünce yeşerecektir umutlarımın temizliği,
İlk gündende geride bu saf temiz kalbimin tazeliği...

Rabbim kalbi boş verdi, nasıl doldurcağımı belirledim,
Lakin ölürsen, kuralları çiğneyip ölünü diriltirim,
Tek temennimdi, benimle yüksek dozda sevgi yaşaman,
İstemezdim kalbinin yalanlarıyla mutlu olmak...

Mutlusundur onunla hayat güzel uzaktan bakınca,
Anlatacaklarım güzel değil şuan yaşadıklarından,
Yaşamaktan zevk almaya çalışıyorsun doğru duydum,
Zevk bol kolonlu yolda değil, öğrenmek için yanımda dur...

Gel desem gelmezsin biliyorum lakin bekliyorum,
Beklememin amacı sen değil, aslında temizliğini içimde yaşatıyorum
Ve yaşıyorum senden kalan hatıralar bolluğunda,
Kötü anılarımız mazide fakat iyiler hala aklımda...

Yanındaki tamamlıyormu yarım kalan boşluğunu,
Bacak bacak üstüne izliyorum sizi, mekanım ucurum kenarı boşluğu,
Boş kalan zamanlarımda sen bilmesende sana koşturuyorum,
Senin boş zamanlarında o, gönlünü hoş tutuyormu?

Aslında onunlayken hiç umrumda değilsin,
İçimdeki herneyse sana karşı delirdim...
Büyüttüm senle olduğum anılarımı,
Anlamıyorum sen benim için nesin? Buda belirsiz...

Kalbimin odalarında en rutubet kokan yerdesin,
Çünkü yerdeyim, gittiğinden beri çocuklar gibi kanıyor dizlerim,
İzlerin bende sadece dizlerimde değil,
Açıp baksan rutubet kokan yerler bile seninle yeşerir...

Gözüm yağmura denktir şahidim olsun gökyüzü,
Güneş açmıyor bu diyarda, sırtını döndüğün günden beri hep hüzün...
Kaç yüzün vardı bana karşı? İlk beşini sende gördüm,
İhanet, sevgi, aşk, ızdırap sonuncusu gülüşün. Onu da kalbe gömdüm...