Gün Batarken

Hatırladın mı o gün batımını ?
Gecenin yaklaşan soğukluğu nasıl da sarmıştı sıcak bedenimizi
Sanki ayrılığı fısıldar gibiydi...
Gün batarken bütün dünya,
Bizim aşkımızı fısıldıyordu güney rüzgarına,
Savurup götürüyordu aşkımızı inançsız kalplere
Yine biten bir gün tüm çıplaklığıyla,
Bizi selamlıyordu biz de sevgiyle karşılık verdik,
Yeniden doğacak günleri beklercesine...
O güneşte parlayan tenin gözlerimi kamaştırıyordu,
Derken o ılık gözlerin her şeyim oldu benim.
Şimdi rüyamdan uyandım; hatırlıyorum hepsini,
O batan güneşi, rüzgarı, güzel yüzünü...
Yeniden gerçeğe dönmek zor oldu akıp giden zamanda
Ve batan o güneşin karşısında
Çünkü sen hayal bile değildin rüyamda...