Gün Beyaza Dönecek...

Ay ışığı sönüyor
Gül kanıyor avuçlarda
Yürek ten sızıyor ağrılı türkü...



Canım ey...
İçimde ışıldayan
Kandil ferahlığım
Özgürlük türküm...





//Vuslattan sılaya yol gani gani
Sofrada meze harcımız oldu
Yuttu koca şehir yuttu ne varsa
Aldı yürekleri çaldı yarlara...//




Bu türküm gökyüzüne hediye
Tellerinde kan kızılı bir zılgıt
Ve mühürlü yanında saklı kaç dünya
Kıvılcımdır yeryüzünde gerçek aleve inat
Çiçeklere inat türküdür kınalı şafaktan...
Hasret kalmış sılamın tutkulu serzenişi
Gurbetçi tarafında özlemle buram buram
Kar yağıyor gülüm
Gülüşlerim ıslandı
Dayandı binbir çeşit efkâr soluğuma
Kırağı düştü alnıma...




Krizantem çiçeği dünlerden kalma...
Toz eyledi her yangında
Köz oldu ahlarda...
Bari yanma diye sızlanır dizeler
Çalakalem dilek eyler kelamlar
Tut ki gerçeğidir
Doğası cam kırığı adamlardan
Ehli keyif tutkudur ihbarı adres sorar
İhanete gerekçe aranmaz gülüm...




Cesarettir haykırmak kar yanığı yüreğe
Ve sabırdır hasretle yanmak ağlamadan...




Boyumuzu aştı gülüm boyumuzu aştı gurbet
Sattı ne varsa dünden kalma hayatı...




Belalı, uzak bir umuda zincirlenmiş gibi
Hesapsız dökülür istekler...
Karnı burnunda akşam geceyi doğuracak
Hesabı sabaha kalacak gürültülü düşle
Su gibi damlayacak yüzüme
Hesabım kalmasın zalim eline...
Siliyorum adımı inkâr etse de şehir
İntiharı yakındır gidişlerin...
Geceden kalma türküm
Saçlarımda menekşe kokusuyla savrulan...





Vurulur kederim
Gariban gözlerde esaretim
Duymaz sağır olmuş kör dünya
Ve serhatta akşam vakti
Güvercinler takla atıyor
Ağlaştıkça türküler....
Gün beyaza dönecek
Göreceksiniz....