Gün Çekilmeyi Beklerken Sessizce

İşin sırrı ne biliyor musunuz?
Sarılmaya bahane ararken gök kuşağı;
Meğerse içi dışı mağrur
Tek bir renkmiş
Hapsolmuş sessiz duama

Umudu angaryada masumca yazan
Yalan dünyamın maksad-ı mısralar
İmbatını salmışsa kaskatı maviye,
Ezberim gibi bilir hayallerimi
Meyilli sorulara içli mi içli...
Dil diyemez ki lal ettin
O kendi sahnesinde bildiği düşü yaşar
Görmek için yaşamayı diler

Şimdi gökyüzünde yitik günlerim
Kıskandırsalar bari baharı gülümsemeler
Yoksa takvim yapraklarının asıl niyeti
Varlıkla yokluğu...
İçimdeki yalnızlığı
Asil siyahı olduğu
Hüzünlü ve gururlu
Anlaşılması zor olan,
Huzurumu mu yoklamak?


Gören varsa da
Düş ve zaman
Vicdana sır değil midir hep
Sessizliğinin neresinden haykırsam
Ki elimde olmayan!
Acaba yanlış anlar mı bu kör kuyular...
Yinede Sorsam?
?Mecali' kalmadı bu sesin soluğun
Gülücükler kap da gel
Yeni şiirler üret duygularıma
Ahududu tadında düşüncelerime
Telafisi olmayacak yaşanmışlıklarıma
Söylemek isteyip de
Söylenemeyen bütün sözlerime
Anılara taşıma topla da gel!

Gün çekilmeyi beklerken sessizce
Şiir yazdırıyor yinede karanlık
Kâbuslarla süslenmiş uykulara
Buz gibi yürek de çaresizliği yaşatırken
Refakat etsin diye sıfatıma...

-ŞİİRİMİ GÜNÜN İNCİLERİNE LAYIK GÖREN DEĞERLİ SEÇKİ KULUNA SONSUZ TEŞEKKÜRLER-