Gün Doğumu Elemleri

/gün doğumu elemlerinde üşüyen gözyaşlarımı
varlığınla sustursaydın keşke.../



hüzünlerden yıldızlar yapardım geceye
bir de sensizlik konardı bazen
gökyüzünün en karanlık rengine...

yalnız yatışlarım hesap sorarken gençliğime
her gün doğumunda sol yanım üşürdü
tenimin yalnızlık kokusu tinimin sensizlik dokusuna
y/akışırdı her gece

günün sensiz doğuşuna gösterdiğim serzenişler
geri getirilmeyen sen kadar biçareydi...

bedenimin ilişilmez yalnızlığını tanımlarken ben
tensel dokunuşların kalırdı anılarıma armağan

ellerindeki erkek kokusunun
bedenime bahşedilmesini dilerken
saçlarım okşanmayı özledi hergün yeniden


sensizlikle attığım kabus sonu çığlıklarım
bilirdim dokunmazdı kulağına
aşk kadar lakayıttı tüm duyuların

her gece bir ak daha düşerdi yaşıma
senle büyüdüğüm yıllarımdan uzakta
sensiz tek gece on yıl büyütürdü beni

yalnızlığın gölgesi düşünce aşka
sensizlik penceremden davetsiz buyur ederdi kendini...

geceyle s/oluklaşırken hasrretlerim
akışırdı kanayan yarama
c/an yakışların teselli olurdu sevdaya

sebep ararken sevda sonucu yalnızlığa
senli amacım gelirdi aklıma
bir kez daha v/ah derdi yüreğim...

ben her sabah yeni güne zoraki merhaba derken
kimle uyandığını düşünmek zulüm olurdu fikrime...

yatağımda beklerken yalnızlık
k/oynuna girmemeye direniyorum çaresiz


gün doğumu elemlerinde üşürken sevdam
tüm duyularıma yalnızlık hükmediyor

yüreğin mantıksız özgürlüğüne tutsak oluyor aklım...