Gün Düşer
Denizdir ama burda gökyüzü var denizden öte
Gökyüzü var;
Çünkü gökyüzü daha mavi sanırım,
Çünkü gökyüzü daha derin sanırım taş duvarlardan yukarıya doğru
Bulutlar koyun sürüsü gibi geçiyor duvarların üstünden ve yıldızların altından.
Koridorlarında dolaşırken maphushanenin
Ve maphushanemin nemli duvarlarını içime çekerken bir gram duman yerine,
Volta atarken avluda
Ve atılacak daha binlerce voltamın olduğunu bilirken,
Bağırırken özgürlük diye
Ve özgürlüğün sadece istediğin saatte yatmak olduğunu bilirken,
Giriş kapısını ne zaman cilalasam maphusanenin
Ve ne zaman cilalasam yokluğunu bir iki çizgi beyazla,
Ne zaman cilalasam kendimi kendimle,
Ne zaman cilalasam göğsümü resimlerinle
Ne zaman gözlerimizi birleştiremesek görüşlerde;
Gün düşer aklıma ayrıldığımız,
Gün düşer toprağa arındığımız,
Gün düşer suya sulandığımız,
Gün düşer dumana dumanlandığımız,
Gün düşer mayaya efkarlandığımız,
Gün düşer mehtaba martıları saydığımız,
Gün düşer rakıya denize daldığımız,
Gün düşer ellerine çizgilerinden yollar yaptığımız,
Gün düşer maphusaneye yollarında ormanlar büyüttüğümüz yıllarca.