Gün Işığı İsteği

dönmek geçmişin sulanmamış alanlarına
kaldırım çiçeği kadar görünmez
ay ışığıyla tutuşan bir yürek
ve üçüncü bir göz manzarası
barışın yüzünü tanır kanlı ellerimiz
önden koşan bir çocuk yaklaşıyor düşlerimize
yeniden bitmek için çok geç
oluşmamış insanlar var aramızda
dokunarak kaçmak ölümün kucağına
sabrın taşını çatlatmaya ne gerek
ne yazık fikirler içeriyor kirli paslı beynimiz
arınmak mı isteriz şimdi biz
bir hayal dünyası kişiliksizi kadar yalnız
yakamoz gecelerinin sahilsiz şafakları
inandırın beni bu çağa, inanıyorsanız
inanmasın o dişi alçağa
yaşıyor musunuz