Gün Olur

Gün olur
Ellerinde fesleğenler
Kapında sulak saatler
Ve yeşillikler içinde
Bulurum seni
Ya da unuturum bu şiiri
Bir ömrün en mahzun saatlerini
Belki de soluğunda sabahlayan
Sol omzundan uçan
Ansızın bir kelebeği
Anlarsın
Siyah bir geminin
Palamarına takılan
Bu debdebeli martıları
Ya da militan
Göçebe bir kuşu
Seyreder durursun
Bir ömrün
Buğusunda
Sanki bir cenaze merasimi
Gün olur
Geçer tependen bulutlar
Islanırsın
Bir şimşek çakar
Ve anlarsın
Bulutlar niye ağlar
Gün olur
Gökten bir rahmet
Saçlarına dokunur
Sessizce süzülür yanaklarına
Usulca boğar
Gün olur
Burak aniden cezbelenir
Ve şahlanır göğe doğru...