Günah Kim

İblisin avuçlarındasın
Gökyüzünde yedi rengin esiri
Yüreğin deniz süngeri gibi
Ağlıyorsun sıkınca

Memeden yoksun
Piç misali
Evinin sönük ocağında yarım kalmış aş

Yemekler tuzsuz
Şekersiz çay deminde bakıyorsun kupkuru

Zehirleştirdin dilini, yazdan artan çıyan sıcağında
Yalan tükürüyorsun
Biliyorsun

Bebelere anlatıyorsun
- mişli geçmiş zamanın boş hikâyelerini
Gülüyor çocuk kahkahalarından artan hüznün
İnanmıyorsun


Gözden düşen
Bin parçasın oysa
Dikleştirip iskeletini öyle bakıyorsun Tanrı'ya

Öyle seriyorsun
Kara seccadeyi

Kıyamda düşüyor ihanet ayaklarına
Saklıyorsun çıplak parmak aralarına
Dikenleşiyor iğne tadında

Batıyor
Kara mescidin tüm kandilleri üzerine
Gölgeleniyorsun beyaz bir duvarın eşiğine

Araf'tan önce
Bitiyor ibadetin

Aç kirli beyaz duvağını
Toprağa düşmeden kahpe yanığı tenin

Münkir sensin
Nekir'de

Soru sen
Şizofren yanıtlarında yine sen

Şimdi konuş şafaklara kadar
Benden artan yastıklara


Günah kim...




'' bu şehrin lodosları
süpürür seni
saçının telinden
topuğunun nasırına kadar ''