Günah'ın Zifirinde Bul Beni

Umutlarım düşmüş mapushaneye
ne arayanı, ne soranı var...


Alacakaranlık çökmüş bu sokağa
lambaları bile patlamış yol kenarında
bir silah sesi hep aklımda
umutlarımı çaldığı anda.

Kimse yok!
mutlu kalabalıkta tek'im, yalnızım
karanlığım,korkuluyum
haykırışlarım isyan serpiştiriyor her bucağa
Ağlamaklı ediyorum tüm cansızları/sızıları
bakamıyorum aynaya
parçalamaktan tedirgin oluyorum kendimi

Sus'lar çevreliyor
sevgi sloganlarının arasında
Ben yaşamıyorum/yaşayamıyorum
aldırıyorum tüm benliğimi
kürtajcı saldırganlara

keşke gömebilseydim bu bedeni
ne derdi kalırdı ne de kederi
giderdi de aklımdan
zifire boyanmış lusifer'i

Evet, karanlıkta lusifer'i arıyorum
Ağızları maşalanmış kaldırımlara soruyorum
diyemiyorlar birşey
kendi de çıkıp gelmiyor..

İnkar eden zihnim onu hep yokluyor
ama O ! beni bir türlü bulmuyor

Kalmadı yapmadığım kötülük kendime
diyorum bende kötüyüm işte
baksana duygularım serzenişte
unuttuğun o günah köşesinde
yiten umutlarla, umutlarla bekliyorum seni..

Hadi ! , bul artık bul beni ...