Günaydın
Bana bir günaydın verdin mi,
Günlerim huzur içinde geciyor.
Yüzümdeki tebessüm yaşıyor.
Sevmelerim çoğalıp,
O kelime bana gün boyu yetiyor.
"Günaydın gülüm" dediğinde,
Günüm en güzel şekilde başlıyor.
Bana bir günaydın verdin mi,
Etrafımdaki tüm çiçekler açıyor.
Duygularım çoğalıyor.
Gülümselerim bitmiyor.
Dertlerim sona eriyor.
Kalbim yerinden çıkıyor sanki.
İçimde damarlarım,
kendiliğinden titriyor.
Eğer bir gününü unutursan
Kelebeklerin hepsi ölür
Kuşların kanatları kırılır.
Aklımı kaybederim
Güneş bir daha asla doğmaz ,
gecelerce acım dinmez
herkese küser,
konuşmam ki artık.
Biterim...
Sönerim,
Bir hayalet gibi kaybolurum ortalıktan.
Dünyayı bırak,
mahşerde'de bulamazsın beni.
Buz tutar bu sıcacık yüreğim
Güvenmem ki, bir daha.
Asla !
Bana bir günaydın verdin mi
beni sakın ama sakın yarı yolda bırakma.
Elif Arslan.
''Günaydın gitmelerin ardına saklana sevgilim'' diye sözüm vardı bir şiirimde o geldi aklıma. Bir ''günaydın'' bir çok başlangıca sebep demek ki. Yarı yolda kalmamak umudu ile... Elif Hanım kutlarım. Sağlıcakla kalın.
ölüm yarı uyku olduğuna göre güne sevdiceğinin gözlerinde uyanmak ve günü aydınlamak buymuş demek ki..