Günden Güne Biz

Onyedi yaşımın ilk gününde filizlenmişti aşk
Henüz ruhumun tatmadığı bir histi...

Gözlerim seni gördüğünde parıldayınca
Umarsız bakışlarım anlam kazandı
Bekareti bozulmamış bir kalbin huzunda
Ellerim titremeye başladı


Nasıl söylenir
Tarif etmeye çalıştıkça derinleşen bir hissin sen
Anlam değil, anlamlar bütünüsün bir başına.
Öyle bir haz ki, yaşanmaya değersin.

İhanet nedir bilmem
Aşkta entrikalarımda olmadı, çok yabancıyım henüz.
Seni yaşamayı öğreniyorum en masum gülüşümde.
Sende sevdiriyorsun kendini hani.

...

İlk kavgamızda bile
Aşkım seviyorum seni diyerek sarılmıştık
Aşkın şehri istanbulun huzurunda
O da gülümsemişti
Beşiktaş sahilinde dalgasıyla bizi ıslatarak...

Hayata attığımız her adımda
Biraz daha zorlaşıyordu aşkı ayakta tutmak.
Hiç ayrılık görmesin körpe bedenlerimiz diye
Kazanacağımız okul bile aynı olsun istemiştik.

Bende kıskanırdım seni hani,
Gözden ırak olan yüreklerin mabedinde...

Bizi hiçbirşey ayıramaz demiştik
Ne kavgalar,ayrılıklar...
Haklıydık.

Yüreğe yazılanları kim silebilirki
Varmı bizde o cesaret ...

Sana yazdığım bütün şiirleri bir kitap yapacaktım
Adına "O" diyerek saklayacaktım seni.
Umutmadın değilmi...

Seni
Saçlarımın akına
Alnımın çizgisine
Gözlerimin buğusuna yazdıktan sonra
Birde kitap yapacaktım.

Söz verdim ya, Söz işte.
Bilirsin söz yemindir benim için.

Adına sahipsiz dediğimiz nice sevdalara
İlham vermişti sevgimiz.

Aslında biliyorum
Sahipsiz Sevdaların esiriyiz
Biz...