Güne Armağan

Gün doğacak birazdan,
O gün ki; beni biz eden,
Güneş düşürecek sevdanı yüreğime,
Sıcak sımsıcak yağmur tanelerinde,
İçi beni dışı seni yakacak,
Güzel günleri hatırlayacağız,
Sonra;
Ebabil kuşları taşlayacak bizi,
Aşktan hissedemeyeceğiz,
Nuh un gemisi amortiden vuracak,
Bileti kaybedeceğiz,
Öyle kalacağım ki!
İki kişi;
Bir ben birde yalnızlığım,
Bu hayatta tek gizlendiğim,tek saklandığım,
Aldatmıştım onu seninle;
Ama aşkı derin,
Gel, nerede olursan diyor;
Benim yamacımdır sana en serin,
Denerdim bende;
Sensizliğe başka yüreklerde alışmayı,
Çoğulla tekil olurdum,
Hep küçük yazılırdı ismimin baş harfi,
İnsan olamazdım,
Ama;
Kendimi yalnızlığıma emanet,
Gülmelerimi gelecek yıllarıma miras,
Hüzünlerimi yüreğime,
Bu şiiri güne armağan,
Sevdamı ise senin gözlerine bıraktım...