Güne Gülüşlerini S/akladım

güne gülüşünü s/akladım
gözden b/akan yaşlarıma

güne duran g/özlerine k/alışım
hasretine bir selam eklesem
umuda uğur s/ayardım

düşümün atar damarı uyanırsa
güne..
en tatlı uykudan s/ayıklardım

oy dağlarına karlarım dolsun
barut kokusu salmışsa gönlüm
hasretine kaldığım gül kokusu
solmayan gülüme umutlarım

adımıza yakışmadı
ihanetin denizinde boğulanın
akibeti bilinmez niceleri
varlığı yokluğu yüreğe s/ayılan

yakılan ateşlere durdukça
deniz'in içtiği son sigarayla
mazlum'un ahına yanan canlara
okyanusa akan nehirleriz
biz

merhaba dost
ne garbına nede cemine duransan
dostun hakkını vermezsen
dostuna postunu dürerler
emeğin gücüne s/ayarlar

bir merhabaya k/aldıysan
vermezsen
değer verilmez hiçliğin kalır
dostlarını sefil eder misin ki!
kelam eyle dost elinden
vahlara ahlara kalma derim

ne humuza nede suyuna
dağları mesken tutan canlara

sevda ateşiyle yanan yürekler
vatan hasreti kalbler kırık
gözüme kan bürünürken
yereğime yaralar doldu

sakladığım gülüşlerini
elimle yüzümü yıkarken
senden yana gül kokusuyla her sabaha uyanır oldum
seni sevdiğimi bilerek

ne kadar sevsem
hasretle özlenen güzel günler adına
bir kere değil bin defa özleme kalksam
bir kuş oluyorum
yanına dalına konmaya ç/alışırdım
şafağın seherine bülbüle döndüm
her uyanışımla sana koşuyorum ey yar

hissediyorsun belki
ne belli..
sevdiğin doğruysa kim bilecek
bel ki!
sen benden daha çok özlemin
hasret kokan duvarlara süslü
kim bilir!

sen hep kuşlar misali
uçan bir meleksin
baş ucuma konmuş b/akıyordun
her gülüşlerine..!

*(sen bunları biliyor muydun?

09*12*11*Karataş