Günebakan Halayı

günsüz
sarı başaklarda ölüm
tepeden tırnağa abanıyor
emek dilsiz köklerinde dünün
ekmek zıkkım ulaşmadan mideye
ayaklar yorgun şarkılar esrik dilde



barış
gün yüzlü bir çocuğun uçurtmasında
elleriyle ayarlı seken kurşunlardan
bir babaya siper umut kapıları
pranga dillere çığlıkları tutsun diye
konuşmak nedir tuzu kuru kodamana



ille de savaş
çıkarı kime solan yüzlerin günahı
ölüme sevinç nasıl bir duygu bakarak
tankların ateşi kimde alevleniyor ezerken
sermaye akıyor kan tarlasından zengin bankasına
çiçekler açar mı gövdeleri sulanmadan barışa



bitirin
hiç olmazsa yüzlerdeki kini
zaten kavuşmayacak eller beyaza
günebakanlar ayaza dönecekler sarı sıcak
sevdalar kanadın kıracak sarılmadan cana
hadi yıkın yürekleri saran kin duvarlarını


01.09.2009


bilinmez belki de uğrar güvercinler mahpus avlularına umut fakirin ekmeği kırar
zincirlerini gül yüzlü çocukların sevdaya uçurulan gökkuşağı uçurtmasında.......