Güneş

Akşam oluyor yeniden akşam,
Alacakaranlık çöküyor birden, üzerime,
Benim de ruhum bürünüyor karanlığa, yavaştan
Alışmışken üstelik kızıllığına,
Gece oluyor birden,
Sonra yıldızlar beliriyor aradan,
Bir ışık seziyorum odamın derin karanlığına,
Dolunayı görüyorum fezada, aralayınca perdemi,
Sadece toprak kokusu ve sessizlik kalıyor geriye,
Dolunayla beraber,
Yeni bir güne doğru gidiyorum,
Ezan sesi duyuyorum, kulağımın pası siliniyor o an,
Arada şafakta söküyor, karanlığı dağıtan,
Gözlerim ufka dalıyor, sonsuz bir uzaklığa,
Gözlerim güneşi görüyor, hür ufkunda doğan.