Güneş

Gündüzün yerini alırken, hüzünlü gece
Gençliğimi yaşıyorum hece hece
O zaman büyüktü, vuslata ermese de hayaller
İmkansızı yaşama arzusu, hüdaya açılmıştı eller.
Asla yoktu lugatımızda pes etmek, yılmak;
Yakındı sanki aradığımız aşkı bulmak.
Hayalden gerçeğe geçiş kolay olmadı;
Sırtımıza vurulmayan yükler kalmadı.
Daha, daha deselerde, dolmuştu eğer;
Geçen zaman değil, hayatımızmış meğer.
Farkında olmadan yaş kırka dayandı;
Baktım ki elimde, sadece keşkeler vardı.
Zamansız ağaran saçlarım gelsede dile;
Yüzümü güldüren iyi ki, bulmak nafile.
Hayal ile hüznün cengi, hala devam etmekte;
Akıl zor dese de, gönül sevda özlemi çekmekte.
Yarını düşünmeye zaman yok, akşam olmakta;
Mutluluk mu? neden olmasın, yine güneş doğmakta.