Güneş Batar Gün Biter ve Ben Ölürüm

Güneş batar,gün biter ve ben ölürüm...

Selam veriyor yukarıdan kuşlar
Bulutları delip geçiyorlar
Yağmur damlaları yavaş yavaş dökülüyor yere
Sarsılıyor kaldırımların paramparça taşları

İki bina yukarımızda yaşlı bir teyze var
Sabahtan akşama kadar şarkılar söyler durur
Cadde başında akordeon çalar bir deli
Ruhumun sokaklarını en derinden vurur

Sönmeyen ışıklar var bizim oralarda
Ara sıra tutukluk yapar sokak lambaları
Sallanır bir o yana bir bu yana rüzgarın etkisiyle
Kimse bilmez nedir bu sessizliğin sebebi
Güneş batar,gün biter ve ben ölürüm

Karanlık bir diyara açılıyormuş sonsuzluğun kapısı
Kış bahçeleri artık kuraklaşmış
Yapraklar düşerken dallardan yere
Dünya'nın tüm çiçekleri solmuş,sararmış

Değdi tenime bir aşk esintisi
Yelken açma zamanı gelmiştir bulutların ötesine
Kanat çırpmalıyım belki de ay ışığının altında
Belki o zaman yıldızları görürüm
Güneş batar,gün biter ve ben ölürüm...