Güneş Yanığı

bir gün bir sokak
değişebilir ellerini
bir şiirle

bir gün bir evi
odalarıyla, duvarlarıyla
duvarlardaki çerçeveleriyle
yitirebilir
o sokaklardan biri

-

tutuyorum suya uzatıyorum dudaklarımı
bile bile
her suyun her dudağa yakışmayacağını
su aniden sen oluyor
sen yanımda olmayınca

düşünüyorum
oturup boylu boyunca
aklımdan Lorca geçiyor
kan misali bir kiraz ağacı
içimde büyüyor
gözlerimin ta derinine
çığlık atan adam yerleşiyor
bas bas bağırıyorum; suskun

tutuyorum suyu sana uzatıyorum
bile bile
hiçbir suyun senin dudaklarına yakışmayacağını
su hiç bana dönmüyor
ben asla yanında değilim

düşünüyorum
oturup şöyle etraflıca

dünyanın tüm güzel sabahlarını
sana armağan etmek isterdim; diye

birkaç Lorca dizesi
birkaç anlamlı çığlıkla

lakin güneş yakıyor tenimi
sen tenime düşmediğinden

//

bir sokak ulu orta şiirini değiştiriyor
ne ayıp, ne ayıp, iri dizeleri meydanda