Güneşe Doğru

Karaya vuran yunus'um
Kumların üzerinde biçare
Bir ulaşsam güvenli sulara
Alıp başımı giderim
Mavi derin okyanuslara

Sert esen lodoslar
ıslık çalıyor
Hadi gidelim der gibi
Güneş varmı yokmu
Artık ısıtmıyor şu garibi

Ayağıma vuran
Deli dalgalar
Beni adeta kovuyor
Ayrılığın ismi gurbet konmuş
Kollarını açmış
Bu garibi çağrıyor

Med cezirlerim sıklaştı
Yosun kokulu sular
Sel oldu
Yüreğimi bastı

Uçmaya hazır
Göçmen kuşlar gibiyim
Karlı dağların zirvelerinden
Gizemli göllerin üzerinden
Mola vermeden

Güneşe doğru
Kanat çırpacağım
Alıp başımı gitmeliğim
Ama bu son gidişim.
Cengiz Damar.