Güneşe Doğru Yürürken

sevmek
bazen ızdırap verir
bazende çölde susuz kalmış kuşun şaşkınlığı
nadiren denize düşen balığın yüzgeçleri

sevgi gam kedere dert s/alan
denizde kürek çeker yürekleri
zamanla yarışır hasreti
yollarına savrulur dilekleri

eline alınmayan ruhta çoğaldıkça çoğalan
kokusunu almadan hisedilen
yaşadığınca çoşar s/eline
var oldukca ruhta y/aşayan

bir o kadarda özgürce uçabilen
bazende kanadı kırık..
yere çarpan kuş misali sevdalar

ben kuş kanadında yürürken
bir mektup içinde yol alırken
yaralı yüreğimle uçabilseydim
sana...
kuş misali konardım
bahçenin gül b/ağlarına

yoruldum
güneşe doğru yürürken
gökyüzüne umutlar serptim
yürek seline

gökten yere çakılırken
mavi denizlere bıraktım
tüm kulaçların nezaretinde
yoruldum arkandan...

yüzüme toprak taşlar düştü
sonra uçmaya kalktım
canlar ölü diri
topraktan ne fırtınalar koptu
yaşamın kıyısında...

güneşe doğru yürürken
sen yüzümün akıydın

22*11*11*Karataş

22 Kasım 2011 1378 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (2)