Güneşe Mezarımı Kazıyorum 4
I-
Hz.eyübün sabrıyla sınanıyordu bu coğrafya
Hastalıkla,yoklukla yüzleştiriliyordu bedenler
Katlediliyordu insanlık bir zamane akılla
Analar yavrularıyla imtihan ediliyordu
Babalar ölümle korkutuluyordu
Vatanları ellerinden alınan insanlar
Sürgün yiyiyordu meçhullere
Lâl korkular biriktiriyordu..
Hala kan kokuyordu elleri zebânilerin
Hala gözleri vahşilik bakıyordu
Sahipsiz kalıyordu masumiyet
Kimsesiz kalıyordu teslimiyet
Kırılmıştı kalemi adaletin çoktan
Zalimlere gün doğuyordu
Durmadan bebelere ufak ufak mezarlar kazılıyordu.
Şahâdet getiriyordu yiğitler
Zulme baş kaldırıyordu hüseyinler
Saf'ı hak olan kocaman askerler
Kalabalık batılla harp ediyordu
Ama yetmiyordu..
Acı layık görülmüştü gönüllere
Gözyaşı sıradanlaşmıştı bu çirkin çağda
Yürekler parça parça bırakılmıştı
Tek sığınağı duâ olan diller bir sisteme kurban edilmişti ..
Ruhlarını iblise satıyordu iki yüzlü mahluklar
Tercih ediyorlardı karanlık ölümleri yaşama
Cansız kalmış buz kesmiş gözlere
Kırım revâ görülüyordu
Beyaz olan herşey siyah oluyordu
Toprak kan ağlıyordu
Gök kan kusuyordu
Mâbetler yakılıyordu şuursuzca
Kutsal olan herşey yerle bir oluyordu..
II-
Susuyordu herkes
Kulaklarını kapatmıştı çığlıklara
Evren sağır olmuştu insanlığa
Zehirli hançer saplanmıştı masumiyetin bağrına.
Gün zulme ağarmıştı
Yıkıntıların altında kalmıştı inançlar
Bombalanmıştı duygular
Menfaate kılıftı kılıçlar
Ve kesilen başlar..
Oysa öldürme diyordu dòrt kitap
Zulm etme diyordu şeytanın çocuklarına
Herkes tanrı olmak istiyordu
Azrâil yetiştiriyordu
Kendince kader yazıp kendince kader siliyordu
Cennetten vazgeçip cehennem tercih ediliyordu..
Gün kâbil ile hâbil günüydü;
Kardeş kanına şahitlik edecekti kâinat
Hz.muhammed'in ashâbına ihanet edecekti ümmet
Hariciler şehit edecekti yine hz.ALİ'yi
Yezitler ordular kuracaktı yine
Çarpık olacaktı imân islâm adına
Bòlünecekti birlik mezhep adına
Yoldan çıkanlar sapıklıklarına alet edeceklerdi kitab'ı
Var olan ayetleri yok sayacaklardı..
Daha kârun unutulmadı yerin altında
Lut'un kavmi daha bitmedi
Batmadı Nuh'un gemisi
Yakamadı nemrut'un ateşi ibrahimi
Kesmedi bıçak ismail'i
Yemedi balık yunus'u
Daha yenemediler musa'yı
Katletselerde yahya'yı
Öldüremediler isâ'yı
Durmadan HAK batılla savaştı
HAK'ka güvenenler asla yarı yolda kalmadı..
III-
Ararat mahsundur
Mescid-i haram suskundur
Kudüs perişan, kerbelâ sessizdir
Kûfe yalnız,şâm kimsesizdir
Filistin öksüz,medine yetimdir
Ayasofya hüzünlü,kâbe kederlidir
Hilâfet başsız,islâm taçsızdır
Küfre dalmış ağızlar hep birden
Hâla cahiliye döneminde düşünceler
Tarihin temelini inkarda sòzler
Ikrâ'ya kör bakar hala gözler
Hâla furkan'a tabi olamadı kalpler
Kızıl deniz ağlar,balıklı göl sızlar
Cûdi dağı durur öylece şaşkın
Taşlar bile haykırırken arş'a
İnsan nankördür hâla ilaha ...
Elbet beşere mahşer vardır
Amele mizân
Şer're azap vardır
Hayra izân
Sıratda görünür cesaret
Arafda kalır esaret
Kiminin nurdur alnında
Kiminin şer
O sana vekildir
Kime baş eğdiysen..
IV-
Sağır bir sessizlik hakimdi rüzgâra
Halep'te minâreler devrilmişti insanlığın üstüne
Mısırda kiliseler can veriyordu yetimlerin sesiyle
Papazlar zulme ortaktı
Hahamlar mazlum'a ah'dı
İmamlar laf'a dergâhtı
Yerin dibine giriyordu kutsal mâbetler
Kemikleri sızlıyordu peygamberler
Ayaklar altında kalıyordu mânevi değerler
Bir bir koparılıp atılıyordu yaprakları kitapların
Binlerce yıl uğruna yaşanılan topraklar
Bir hiç'e kurban ediliyordu..
V-
Ve ben şiirler yazıyorum gözyaşlarına
Duâlar ediyorum mazlumlara
Karınca misali su taşıyorum yangına
Beyaz bayraklar dikiyorum ağlama duvarına
Gece uykularımdan uyanarak
Ölen çocuklara ninniler söylüyorum
Orta doğunun her bir karışına
''BARIŞ'' diye haykırıyorum
Durmadan güneşe mezarlar kazıyorum...
16-10-2014/izmir
