Güneşeydi Yolculuğum

dokunmayın ellerime
ellerim kelepçelere mahkum edildi dün gece
ağır çok ağırlar
ellerim narin ve güçsüz
taşımakta madinadarlar
hani gün öncesi açan
parmaklıklar ardından izlediğim papatyalar
iki taş kovuğu arasından fırlayanlar
koparmayın dokunmayın papatyalara
onlar firardalar

dokunmayın gözlerime
dostlar bir göz kırpışında kuytudalar
ne vurgun yaptım ne de bir soygun
yüreğim her fenalığa doygun
dil hapsindeyim
güneşeydi yolculuğum...