Güneşi Isıtan Kadınlar

Anne kutsaldır çocukları için.
Neler yapmaz ki insana. .
Öğreticidir!
Bu, hayat yolunda.

Kızının eğdirmez başını meselâ,
El oğluna!
Doğar doğmaz yapar bunu,
Canı onda atacak sonra, bilir. .
Oğluna ise vicdan, merhamet aşılar,
Kendi kutsallığından, nâmeler yontarak.
Yeri gelir yârenliği de iyi bilir sana
Yârâ, yârine yöneltir seni
Çünkü bilir:
Bir erkek en önce;
Annesinin huyunu arar seveceği Kadında. .

Ve ''iyi günde, kötü günde'' cümlesi,
Erkek için en başta,
Anne sevgisiyle başlar.
Çünkü bilir:
Kalp ve beyin arası ikilemlerinde dâhi
Kesicisidir! bir Anne hissiyatı. .
Ötekileştirmez hiç bir kızın kalbini,
Kendi kızından!
Kimsenin gönlünü kırdırmaz sana,
Senden bile vazgeçebilir!
Kızma ona!
Sonra senin yerine bağışla beni der,
Kurtarıcındır bil! bir avuç açması. .
Görünen, Allâh'ıdır erkeğin.
Anne! İlâhın, en güzel parçası. .

Erkekler o yüzden:
Allâh, Kitap ve Peygamber'den sonra;

Doğuranlarına,

Ölürcesine,

Tapar. . .