Güneşi Sırtıma Attım

Güneşi sırtıma attım yürüyorum.
Yılan misali,
Uzun ve keskin bakışlı,titrek akşamlarda.
Önümde dağ kadar büyük ama aşılır engeller olsa ,
Fikrimin gölgesi düşer ruhuma,
Kalbimin pusulası sana bakar ummadığın anda.

Karardı sandım etraf, koyuya çaldı duygular.
Bakışlar tutsak dudaklara,sevdan yankılanır,
Günbatımı omuzlarımda.
Kızıllığı yakar, gülüşün her değdiğinde bana.

Islak,yumuşak ellerin avuçlarımda şimdi,
Sol tarafımda yorgan diye örttüğüm dağılmış,
Eskimiş hüzünlerim...
Sağ yanımda meleklerden çevrili rahmani aşkın.

Güneşi sırtıma attım yürüyorum,zamanlı zamansız,
Aceleci adımlarımın kalp atışında nefes alıyorum.
Ben ismini sadece yüreğimde değil,
Özümde,canımda ,damarlarımda soluyorum.
Her gece gözlerinin hayâliyle,
Kahverengiliğinde mutlulukla yoğruluyorum.