Güneşin Bana Doyacağı Günü Bekliyor

Öyle kötü ki sensizlik
Heryanıma yapıştı
Sökmek çıkartmak istiyorum
Ama birtürlü olmuyor
İçime işlemiş kaybolmuyor
Kalbim beni dinlemiyor
Yaşadığı onca acıya rağmen ayakta
Gene seni istiyor
Sensizliğe dayanılmıyor
Bitiyorum tükeniyorum
Kendimi rüyalarda kandırmaktan sıkıldım
Mutlu uyanıp ağlamaktan
Mucizeye inanmaktan
Bir gün geri geleceğine inanmaktan
Bunların hepsinden sıkıldım
Sensiz aldığım nefesten bıktım
Zihnim bulanık aklım perişan
Uçsuz bucaksız biryerde siluetim
Güneşe bakan gözlerim güneşin düştüğü yerde
Toprağa bakıyorlar
Sana kavuşmayı bekliyorlar
Ya da acı veren şeylerden kurtulmayı
Güneşin bana doyacağı günü bekliyor...