Güneşin Doğum Merasimi
herşey Güneşin doğum merasimiyle başlamıştı...
tan vakti almıştı demini,düş
sıcak içildi.
aslında herşey,bir parça ışık içindi.
derken,kurdela kesildi...
yenildi içildi...
doğumun ardından altı zat geçti!
herzamanki gibi gereğinden fazla değer,yaramadı
düşün;fazla değer Güneşi bile tepemize çıkardı!
önceleri,kirimizi o sıcaklığıyla nasılda yıkardı,
şimdi ise;bütün temiz bedenleri,bunalttıkça bunalttı...
ölümüne yaklaşan altı zat tan sonra,kaybolmaya başladı birden,
uzaklaştıkça uzaklaştı gökten,
toprak seslendikçe ışığı çekiliyordu yerden.
sona yaklaştıkça,medet umsada elden,
"elden birşey gelmez" demesin mi evren?
son deminde,nasıl boyadıysa herşeyi kızıla,
külliyen küfür eder gibiydi sanki,ölümden çok doğuma...
saltanatın uzun ya da kısa,
lakin duyacaksın ölümü kulaklarında,kısık bir tonda.
Ademden olma Havvadan doğma;
yaşlandığında değil,yaşadığınca ölümü hatırla,
belki de çok şey değişir bir gönül iki hatırla...
durma!
birşeyler kazanmaya,
derhal,şimdi başla...
öyLe derin anlamlar barındırmakta ki her düşündüğüm şeye ayak uydurabilen bir şiir... gündeme,doğaya,insana,kötülüğe ya da iyiliğe.. çoğu şeye yakışan dizeler ve bir o kadar da iğneleyici...
Eleştirel bir şiir okumaktan zevk aldım
Tebrikler Atakan 😊 👑