Güneşin Işığına Muhtaç Bir Ay

Her ayrılık sonrasında
Tarifi imkânsız bir acıdır payına düşenler...
Ne güneşin kızıllığı yeter örtmeye,
İçinde ki yangınlarını...
Ne de hoyrat esen fırtınaların serinliği dindirir
Yürek sızılarını...
Gelgitlerle dolu
yaşanası...
Yaşayamadığın aşkların...


Hepsinin uzağındasındır artık...
Kurtulmak isteyip de
Kurtulamadığın yalnızlığınla
Çırpınışların boşunadır...
Ve
Her çırpınışlarında sen
Biraz daha...
Biraz daha gömülürsün derinliğine...
sonra kendi girdapların derinliğinde
Kaybolup gitmişsin...


Güneş desen
O çoktan gitmiştir alıp başını...
Senin kilometrelerce uzağında ki
Yıldızlara yansıtmaktadır artık ışığını...
Kim bilir?
O da güneşin bir intikamı olsa gerek?
Ay'a her baktığında
Kaybettiklerini hatırlatmak adına...


Geriye kalanlardan payına düşenler ise;
Güneşin ışığına muhtaç bir ay
Ay'ın ışığına muhtaç bir gökyüzü
Sen
Yalnızlığın
Ve
Karanlığında sabahladığın
Gecelerindir...


_Kardelen_