Güneşin Karası Çocuk

hey çocuk
ey kara çocuk
yüzün karasi değil
güneşin karası çocuk

güler mi ?
bu çocuk
neden gülsün ki !

her şeyi inkar edilmiş
yaşam hakkı elinde alınmış
tek seçeği
sokakta yaşamak

aç susuz
ya mendil satar burunlar silinsin diye
burunları yukarda olanlara
trafik levhasında bekleyen araçların
ansızım
korku hüzün bir anda görülür
cam silmeyi bekler çocuklar

yine bakıyor kara çocuk
kimse bakmıyor
bu yüzlere
güneşte kavrulmuş yüzleri
yetim yurtsuz çocuklar
iki tekerlekli payton arabasını çeker
kağıt toplayan çocuklar
bakarsın
sokakta çöp vagonları arasında

her gördükçe insan
yine mezara gidip gelir
görünce yürek sızısı
yürek parçalıyor

oyun oynama çocuk
zamanı değil
senin oynun dilenmek
aç susuz kalma çocuk
sonra hasta olursun

çocuk üşümeyeceksin
hasta olmayacaksın
kaç ölüm bekler gözünü
bilmem
kaç umut var gözünde
bir ekmek uğruna
yaşamın ölümünde
umudu yokken
yaşarken umut var
gözlerinde

yaşarken umudu yok sayanlar
kahrolasın deme çocuk
yeter artık
lokmalarını rahat yesinler kadere bağlamışlar
Tanrının güzel evlatları
sürünen evlatlar Tanrının hayırsızları saymışlar
geleceği yok edilenler
bizim çocuklarımız

asıl hırsızlar
köhnemiş saltanatın beyleri
örtün gerçekleri
uyutun tüm insanları
uyanmasınlar ki başlarına ne gelir
bilmem
vallahta astılar kestiler yaktılar

halen örtün örtün
örtün tüm kirlenmişlikleri
örtün gerçekleri

uyanacak elbette
bir gün olacak sabahları
bu çocukların..

8 temmuz 11 Uzay