Günler

Yıllar geldi geçti yaşam işte öylesine,
Aklım başımda olmuş bilmem nesine,
Düşünceler hapsolmuş gönül kafesine,
Bunca zaman yaşanmış benim neyime..

Uykular tutmaz oldu çekilen acılarla,
Sıçrar kalkar oldum son zamanlarda,
Karanlık geçen gecelerdeki zamanda,
Bunca yıl yaşamışım gönül yaralarda,

Neler yaşandı bunca geçen zamanda,
Neler gördüm neler kalacak ortamda,
Sadece mutluluk meşalesi vardı asamda,
Uykularım kaçıyor ani sıçramamalarda,

Kimse bilmez anlamaz içindeki derdini,
Yüklenmiş taşıyorum dünya dertlerini,
Çektiğim bunca yaşamdaki acı çileleri,
Dünya da kayboluyorum bitiyor günleri.

Bir çiçek olup açmak isterdim her zaman,
Yürek acılarını yüklendim hiç bıkmadan,
An olsun kendimi kaybetmedim ortadan,
Sıçramalarla kendime geldim gün doğmadan,

Düşünceler dağılıyor hepsi bir başka yere,
Nereye koyduysam olmuyor artık bir kere,
Yaşam adeta olmuş kaynayan bir tencere,
Bir düşünce içinde dönmekteyim cendere..

Gece yine kaçtı sıçramalarla uykularım,
Yaşam denince başladı yine sancılarım,
Sıralandı bütün yaptığım, yapamadıklarım,
Sadece sevgi mutluluktu geride bıraktıklarım.

Yaşam bu işte su gibi aktı birden geçti,
Düşüncemeler içinde acılar beni seçti,
Bir çiçek gibi açacağım günler gelecekti,
Bunca yaşam bir film gibi aktı ve geçti..,