Günlüğüm'dem 8

Kapı gibiydi doksan altmış,bir sol kroşe
Gösterdi sandım
Oturdu derin nefes aldı
Anladım yine yanımda çöreklendi
Başıma ihale gibi kaldı

Yalvarır bir ses tonuyla seslendi
Etkilemekti maksadı
Vurmuştu beni bir yerimden
Kaderi suçladı
Gözleri derin ummanlara daldı

Dudaklarından iki cümle döküldü
Hafifçe gülümsedi
Belliki gözleri kaçıyordu gözlerimden
Çizerim der gibiydi çizgimi
Yüzünde yılların yorgunluğu
Ve hayat merdivenlerinde
Tökezleyen ihmali vardı

Bizde kuraldır düşene el sürülmez
Yardım için tutulur elinden
Hıyanetin pençeleri dizginli
Dostluk konuşur
Cismin mutluluk sergilese de
Mutluluğun gözleri kördü

İhmali vardı anladım birde geçmişten kalan
İntikam hırsı
Çocukluğuma taşıdı
Üzgündü cümleler özür diler gibi
Kurulmayı özlenen bir kondu
Yarım randevu kaderin sillesi
Çoban yıldızı kayınca
Işıklar yüzlerde karardı

Masamda sessizlik kocaman hayalet
Alın çizgilerinin bıraktığı derin izler
Beyinlere inen kocaman gülle
Pişmanlığın derin dehlizleri
Kalan siyah beyaz resim
Virane liman sessizliği
Kanadında kan izleri
Gülümsemeden veda der gibi
Son sen uçmayan martı.




2010-07-10