Günü Heceliyorum
Dilsiz kuşlar
Sessiz iğdeler
Yalnızlığın yağmurunda
Yarım kalmış şiirlerde büyür
Dar sokaklarda
Eylül’ün çatlayan aynalarında
Çocukluğumu unuturum
Tanıdık saatlerin
İştahlı gündüzüne bağlanan tohumlar
tenimde susar
Sıcak bir rüzgar eser ceketli anılara
Elbet düşleri görürüm soluk mevsimde
Denizin olgunlaşan ışığında
Ki elimi uzatsam uzak bir uçtur
Kendime bağlanan dallar
Ve eski cehennem
Sağanaklarıma hazır
nabızlar
Zaman ne ölümü koyuyor
Ne de kıstırıldığım yaşamı yollara
Hüzün göçebenin ağzında kanıyor renkler
İklimlerin uçuruma değdiği vakitte
Günü heceliyorum
Herkesin masalı
Çoğalmışlığı var
Aşkın ıslağında
kundaklanmış gecelere alışır yaralarım
Gözlerimde öksüz giyinmeler
Beynimde kanatlanan martılar
Pembe ağıt yakarken kilitli odalara
Pas dilim günahları tanır
şarkıları
Ruhuma aşkı dokuyan
Beyazın yolculuğu başlar gecelerde
Özlemlere kollanırım
Penceremde gümüş ay
Kenti yürür dağlanan yüreğimin
Hadi gel
dökülür iliklerime gök.
şiir keyfi aldım paylaşımınızdan,kutlarım yeni tanıdığım kaleminizi
Tülay Yüksel , iyi şiiler yazıyor okutuyor
Okuyorum
Kutlarım
Sevgiyle.