Günyüzüm Mor

Cevapsız kaçışların Sofia
pişman ediyor yazılmış tüm mavi mektupları
büyüsü bozuluyor sonra baharın
kirpiklerimde birikiyor kalbimin tüm sancıları
ülkemi kaybediyorum yalnızlık tarafımdan
tadım eksiliyor kıyılarımda...

Elbet küsmeliyiz Sofia,
bulutlarla yağmurlar kadar sevişmeliyiz
didişmeliyiz geceyle yıldızlar misali
takvimleri ayartmalıyız söz konusu aşksa.

Yanmalıyız Sofia, tutuşmalıyız
ayak seslerini bastırmalıyız güvercinlerin
şiire, ilhama, toprağa, suya, duaya
ve tüm kavuşmalar adına fısıldanmış ne varsa
bir başkaldırış olmalı dudak uçlarımız
mum ışığı aydınlığında terlemeli ıssızlığımız
tüm kelimelerin ayağından tutunalım gökyüzüne
binlerce yıllık suların soğukluğuyla üşüyelim
sonra nasılsa
sığınacak bir güneş kuytusu buluruz şubatta.

Bitmeyecek şiirimiz Sofia,
yarım kalan hikayelerimiz mecburiyetten ötürüdür
sana sözüm olsun
tüm inançların kayıpları kadar gururlu terkedişlerim olacak
binlerce kuş doğuracak gökyüzüne mevsimlerim
dudak kıvrımlarımdan
sen'li şiirler dökülecek sayfalara...

O sayfalar ki Sofia,
ucu kırık kalemimden kalan son nefesimdir
seslendiğim tüm kentlerden
kendini uçurumlara bırakır seni sevmişliğim
tenim, nefesim, cennetim,
tüm içime sinmişliğinle sevdim acını Sofia.

Sevmelerim ki
sınır dışı edilir göç yollarında
içimin çöllerine düşer kıvılcımlar
utanır kendi umarsızlığımı taşırken omuzlarım
Darmadağınım Sofia,
sesine benzer herşey yokluğunun manasızlığında.

Sevmelerim Sofia
Nazım'ın yüzündeki zindanlara benzer
kırık dökük karanfil öyküleridir kendi payına düşen
yoruldum yıldızlarla süslenmiş gecelere saklanmaktan
unutulmuş düşlerimden gemiler yaparım kağıtlarla...

İçimde ölenlerin tören sesleri,
çarmıha gerilen yüzlerce şiirim
uçurtmaların aldandığı mavilikte
hikayesi olan herkesin düştüğü kuyudayım
gitgide imkansızlaşıyor kavuşmalarımız Sofia.

Hep yarım kalanlar içindir rakının hikayesi,
zaten sen hiç bilme, tanıma beni Sofia.
kalmadı içimde merdivenleri çıkmanın sevinci,
biriken mektupların duruyor gözlerimin altında.

Kırgınlığını toplarken yarım kalan hayallerimin
evet incindim, düştüm,
defalarcası yüreğimden burkuldum
ama hiç unutmadım seni sevmişliğimi,
unutmadım bir an, bir dakika, bir saat bile asla.

Sen benim,
yarınlarıma büyüttüğüm umudumdun Sofia.
Aşkla.